Na páxina 309-310 do libro fala dun mariñeiro, Domingo de Ons (1533-1657), que vivía en Muxía e morreu a idade de 124 anos. Fala que cando tiña 21 anos (1554) vivía en Lisboa.En todo este capítulo 77 fala da lonxevidade das persoas que viven entre o Douro e o Miño, ainda que tamén do Reino de Galicia, atribuíndo xa desde Homero as loubanzas do clima, das "mil fontes de agoas purísimas e saluberrimas que facem viver a gente de aquellas partes mais annos que quantas se saben de Europa".