Na páx. 55 e na 51 (segundo libro) hai un fermoso poema "Trebón perpetuo" adicado ós mariñeiros de Cangas, Vigo, Bueu e Baiona.
Manuel Cuña Novás, poeta pontevedrés marcado polas postguerras e co vagaxe cultural do París de mediados do século XX (...Camus, Sartre,...). De palabra culta e ideas claras que deixaba pegada e poso fondo no trato cercano. Referente para unha  morea de xoves estudantes e intelectuais pontevedreses. O seu testigo foi recollido polos seus fillos:  Jorge (poeta tamén) e Miguel (grande mestre e, coma todos eles, grande persoa). Para difundir o seu legado e o de Jorge hai a Fundación CUÑA-CASASBELLAS.