Marie

 

NA historia sen comezo ou lugar

no que unha dor se cruza con outra

e lle impón servidume.

Camiños de auga, nomes esnaquizados, unha sombra

que segue os nosos anhelos e pasa a habitar

nos dominios do gato

saltando de alma en alma, murmurando promesas.

Recoñezo os teus ollos da vella palloza,

miña avoa estaba alí cando a túa silueta

depuxo reis e deixou rabuñadas nas éngoas,

cando o lume espreitaba tomando a túa forma, 

                                             /nos tempos felices,

o pasado que nos quitaron xunto co orgullo

ou as bibliotecas.

Cuspe sobre a miña febleza, nos titubeos cos que  

                                          /pronuncio o teu nome

pero aínda hai unha luz no seu fogar ...

 

                                           Espiral Maior